روانشناسی و مدیریت سرمایه
بقای معامله‌گری چیست؟
آبان
دسترسی سریع
در این مقاله در مورد بقای معامله‌گری صحبت می‌کنیم. نداشتن منابع قابل اتکا و سختی دسترسی به رهبری که خود این مسیر را رفته باشد، به تنهایی می‌تواند خیلی از علاقه‌مندان را از ادامه این مسیر منصرف کند. سعی و خطاهای بسیاری در این مسیر وجود دارد و حتی کسانی که این چالش را پشت سر می‌گذارند نیز با مشکل بزرگتری روبرو می‌شوند که آن نداشتن درآمد کافی است.
ذخیره مالی و زمان سرمایه‌گذاری
از انجایی که زمان پیمودن مسیر معامله‌گری مشخص نیست، افراد علاقمند به این شغل باید ذخیره مالی مناسبی داشته باشند، در غیر اینصورت مشکلات مالی، مانع رسیدن به هدف می‌شود.
عوام وقتی به این باور می‌رسند که به معامله‌گری علاقمند هستند و تصمیم خود را برای شروع این کار می‌گیرند، تصور می‌کنند که به زودی این کار به شغل اول آنها تبدیل می‌شود و دیگر نیازی نیست کار خسته کننده فعلی خود را ادامه دهند. آنها فکر می‌کنند که در درآمد فوق العاده این شغل به رویاهای خود می‌رسند.
محدودیت زمان و مکان در معامله‌گری
شغل معامله‌گری محدودیت زمان و مکان ندارد. اغلب افراد تازه وارد در این کار چنین تصور می‌کنند که با انجام معامله‌گری در هر جای دنیا و در هر زمانی می‌توانند درآمد بالایی داشته باشند و به راحتی در هر کشوری اقامت کرده و خانه، ماشین، امکانات رفاهی خود را با بهترین کیفیت ممکن تهیه می‌کنند. حتی نیم نگاهی هم به فعالیت‌های عام المنفعه داشته تا حس معنوی خود را هم ارضا کنند. نکته این است که این تفکر توهم خطرناکی بیش نیست. زیرا این شرایط برای یک معامله‌گر حرفه‌ای به وجود می‌آید نه برای فردی که فقط به این شغل علاقمند شده و مسیر طولانی معامله‌گری را طی نکرده است.
تشبیه مسیر بقای معامله‌گری
مسیر معامله‌گری مانند یک درخت است. همان طور که ثمره درخت میوه آن است، ثمره معامله‌گری هم درآمد بالا و رفاه است. زمانی می‌توانیم از درخت توقع بار دادن میوه‌های با کیفیت داشته باشیم که از سالها قبل، رسیدگی‌های لازم را برای شکوفایی نهال و تبدیل شدن آن به یک درخت بارور انجام داده باشیم. دقیقا مانند یک معامله‌گر مبتدی که می‌خواهد به یک معامله‌گر حرفه‌ای تبدیل شود. پس می‌توان به این نتیجه رسید که در این مسیر زمان میوه دادن مشخص نیست، شخص علاقمند به معامله‌گری باید سرمایه و زمان کافی برای آموزش و انجام معاملات در بازارهای مالی را داشته باشد، به طوری که این سرمایه به زندگی شخصی او وابسته نباشد. این شخص باید درآمد ماهانه کافی برای هزینه‌های زندگی شخصی خود را داشته باشد تا تمرکز خود را در مسیر معامله گری از دست نداده و ادامه این سفر را بیمه کند. مهندسی که کارمند یک شرکت است میداند اول هر ماه مقدار مشخصی حقوق دریافت خواهد کرد و این مقدار نه کم می‌شود و نه زیاد. ولی در شغل معامله‌گری درآمد ثابتی وجود ندارد و امکان دارد معامله‌گر در یک ماه درآمد بسیار بالایی داشته باشد، در ماه بعد درآمد متوسط و در ماه بعدی درآمد نداشته یا حتی ضرر هم کرده باشد. به همین دلیل است که معامله‌گران حرفه‌ای درآمد خود را سالیانه مورد بررسی قرار می‌دهند.
عزیزان یادمان باشد با رسیدگی ممتد، درختان به ثمر می‌نشینند. بعضی از درختان دو ساله و بعضی پنج ساله. ولی باروی آنها قطعی است.
دروغ بزرگ در معامله‌گری
بورس فقط برای یک معامله‌گر حرفه‌ای درآمد اول و شغل دوم است، نه برای شخصی که تازه علاقمند به بازار بورس شده است. معامله‌گران حرفه‌ای که به درآمدهای بالا می‌رسند اصلا نیازی به شغل دیگری ندارند. علاقمندان به بازارهای مالی وقتی این جمله‌ی شورانگیز را می‌شنوند در یک توهم شیرین غرق می‌شوند.
زیان های غرق شدن در رویای معامله گری
۱. شخص کار فعلی خود را ترک می‌کند.
۲. از خود انتظاری شبیه یک معامله‌گر حرفه‌ای و با سابقه را دارد.
۳. مسیر درست معامله‌گری را پله پله طی نمی‌کند.
۴. معاملات زیان ده و سرمایه شخصی تمام سرمایه‌شان را به آتش می‌کشد.
۵. در زندگی شخصی خود دچار مشکل می‌شوند.
۶. از بازار اخراج شده و هرگز یک معامله گر حرفه‌ای نمی‌شوند.
نتیجه‌گیری
۱. به این دلیل که مسیر معامله گری زمان مشخصی ندارد شخص علاقمند به معامله گری باید سرمایه کافی برای آموزش و انجام معاملات در بازارهای مالی را داشته باشد.
۲. سرمایه معامله‌گر نباید به زندگی شخصی او وابسته باشد.
۳. معامله‌گر باید درآمد ماهانه کافی برای هزینه‌های زندگی شخصی خود داشته باشد تا تمرکز خود را در مسیر معامله‌گری از دست ندهد.
منبع: سایت اول بورس
